Φαράγγι Βίκου: Μονοδένδρι - Μικρό Πάπιγκο

Θεωρείται μια από τις πιο κλασικές πεζοπορικές διαδρομές στην Ελλάδα και όχι τυχαία. Με τα Ζαγοροχώρια να είναι από τα πιο όμορφα μέρη της χώρας και δεδομένου ότι η διάσχιση ενός φαραγγιού ενέχει πάντα το μοναδικό συναίσθημα του να είναι κανείς τελείως αποκομμένος από τον κόσμο, το να περπατήσει κανείς το Βίκο είναι σίγουρα μια αξέχαστη εμπειρία. 
Εμείς βρεθήκαμε εκεί αρχές Απρίλη με έναν πραγματικά ανοιξιάτικο καιρό, δηλαδή ξεκινήσαμε με τον ήλιο στον καταγάλανο ουρανό και καταλήξαμε βρεγμένοι σαν τα παπιά στο Μικρό Πάπιγκο. Όχι βέβαια από τη διάσχιση του ποταμού, αλλά από τη βροχή που μας την έστησε στο τέλος. Η διάσχιση λοιπόν γίνεται κατά κανόνα καλοκαίρι, αλλά όταν σταθεροποιηθεί ο ανοιξιάτικος καιρός δεν θα πρέπει να είναι κανένα πρόβλημα, αφού από το Μονοδένδρι έως το Μεγάλο ή το Μικρο Πάπιγκο το μονοπάτι κινείται λίγο πιο πάνω ή δίπλα στο ποτάμι. Μόνο στις πηγές του Βοϊδομάτη και αφού απολάυσουμε τα νερά που  με εκκωφαντική ορμή τρέχουν μέσα από τα βράχια σε ένα ονειρικό σκηνικό με πλατάνους, χρειάζεται να διασχίσουμε το ποτάμι. Πρόκειται για μια απόσταση 6-7 μέτρων, όπου το νερό στη δική μας περίπτωση ήταν σε ύψος ως το γόνατο και φυσικά πολύυυ κρύο. Εναλλακτικά αν το νερό είναι πολύ ή πολύ κρύο ή κάποιος στην παρέα απλά φοβάται (επιτρέπεται και αυτό), γυρνάμε πίσω και παίρνουμε το μονοπάτι για το χωριό  Βίκο (ίδε χάρτη) . Αυτό θα μπορούσε να είναι από την αρχή ο προορισμός για αυτούς που δεν θέλουν να κουραστούν τόσο πολύ ή έχουν λιγότερο χρόνο. Γιατί μπορεί  η σήμανση να λέει ότι η διαδρομή Μονοδένδρι - Πάπιγκο είναι 6 ώρες, αλλά εμείς την κάναμε 8 και άλλοι την έκαναν 10. Αξίζει να το απολάυσει κανείς και αν είναι αρκετό το νερό να βαφτιστεί και καινούριος, δηλαδή μια ωραία παγοκολόνα:)... Αξίζει! Όσο για το μόνιμο πεζοπορικό θέμα της εύρεσης νερού, η μοναδική πηγή είναι η πηγή Κλήμα περίπου στη μέση της διαδρομής. Το αν τρέχει νερό και το καλοκαίρι άγνωστο. Το σίγουρο είναι οτι ποτέ κανείς δεν μετάνιωσε να κουβαλά κάποιο παραπάνω μισολιτράκι στην τσάντα του.
Όσον αφορά την επιστροφή,  τη λέξη ταξί στα Ζαγοροχώρια μπορείτε να την ξεχάσετε. Δεν υπάρχουν. Πολλές φορές μπορείτε να κανονίσετε με τον ξενώνα σας να έρθει κάποιος να σας πάρει ή απλά ρωτήστε όπου βρεθείτε. Όλο και υπάρχει κάποιος που ξέρει κάποιον που το κάνει χωρίς να είναι ταξί, κατά το ελληνικόν. Και το autostop δεν είναι ντροπή.

Πρόταση: "ξεχάστε" το αυτοκίνητο στο Μονοδένδρι και συνεχίστε για μερικές μέρες την περιήγηση στα Ζαγοροχώρια ή την Τύμφη με το σακίδιο στην πλάτη (ίδε π.χ. την ανάρτηση για τη Δρακόλιμνη και θα ακολουθήσουν και άλλα ωραία..)

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πολύ καλό

Taxizagorohoria είπε...

Η περιοχή διαθέτει ΤΑΞΙ 9 Θέσεων με έδρα το Παπιγκο απλά πρέπει να το έχετε προμισθωσει είτε για Μονοδενδρι Ιωάννινα κτλ
6943491300 Κ Παύλου

Τσακάλι είπε...

9 θέσεων; Χα χα χα

Δημοσίευση σχολίου

...and counting