ΦΑΡΑΓΓΙ ΖΑΚΡΟΥ (ή αλλιώς "Φαράγγι των Νεκρών" !)

Στην ανατολική άκρη της Κρήτης, στο δήμο Σητείας, βρίσκεται το φαράγγι με το υποβλητικό αυτό όνομα, το οποίο οφείλει στα σπήλαια που βρίσκονται στις κατακόρυφες πλευρές του και τα οποία οι αρχαίοι Κρήτες χρησιμοποίησαν ως τάφους.
Ξεκινήσαμε τη διάσχιση του φαραγγιού ένα ζεστό πρωινό του Αυγούστου, αλλά η μικρή του έκταση και το κατά τόπους σκιερό και πράσινο τοπίο στάθηκαν πιστοί σύμμαχοι. Αφήσαμε το αυτοκίνητό μας στο τουριστικό κιόσκι στα αριστερά του δρόμου που συνδέει τη Ζάκρο με την Κάτω Ζάκρο και ακολουθώντας την κατεύθυνση που μας υποδείκνυε η (πεσμένη) ταμπέλα "Gorge", παραμερίσαμε τη συρμάτινη πόρτα που βρίσκεται στη δεύτερη είσοδο του μονοπατιού...και κατεβαίνουμε! Το μικρό πρώτο μέρος του βατού χωματόδρομου έδωσε τη θέση του σε ένα απότομο βραχώδες κατέβασμα και έτσι γρήγορα βρεθήκαμε στην κοίτη του φαραγγιού. Αρχικά βρίσκοντας μόνες το δρόμο μας ανάμεσα στις πικροδάφνες και τις μεγάλες, γλιστερές πέτρες του (κάποτε) χειμάρρου και αργότερα βαδίζοντας στο βατό, σηματοδοτημένο μονοπάτι, διασχίσαμε τα περίπου 3.5χλμ ως τη θάλασσα σε περίπου 1.5 ώρα, με τις απαραίτητες στάσεις δροσιάς και φωτογράφησης!
Σημεία απογοήτευσης: οι δύο διαμορφωμένοι χώροι στάσης πρόσφεραν δροσερί ίσκιο και μόνο, καθώς οι βρυσούλες τους αποτελούν πια παρελθόν. Στην έξοδο όμως του φαραγγιού μας περίμεναν τα ερείπια του μινωικού παλατιού, το περιποιημένο μποστάνι του Νίκου Πλατανάκη (από την παραγωγή στην κατανάλωση πλάι στο κύμα) και φυσικά, η παραλία της Κάτω Ζάκρου με τα διαυγή, πράσινα νερά που... και νεκρούς ανασταίνουν!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

...and counting