Mt. Kenya – Point Lenana (4982m) Μέρος Α'

Ξεφεύγοντας λίγο από τους ελληνικούς προορισμούς αυτού του
μπλόγκ, ξεκινάει μια μικρή ιστορία
με πρωταγωνιστή τα βουνά της
Κένυας, στην οποία βρεθήκαμε μέσα
στο Φεβρουάριο.

Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για την περιπετειώδη ανάβαση στο Mt.Kenya το 2ο ψηλότερο βουνό της Αφρικής. Η αποστολή μας με 14 άτομα, 4 οδηγούς, 30 περίπου porters και αρχηγό τον Κο Κοτρωνάρο, ξεκινάει την πεζοπορία από την ανατολική πύλη του φυσικού πάρκου στα 2950μ μετά από μια εξουθενωτική ανάβαση με τζιπ από το χωριό Chogoria.


Σε περίπου 3 ώρες ανάμεσα σε σχετικά χαμηλή βλάστηση, αλλά και σε δάσος, έχουμε φτάσει στο 1ο Camp στα 3300μ δίπλα στον ποταμό Nithi, όπου θα κοιμηθούμε το βράδυ. Τη δυσκολία του υψομέτρου θα την καταλάβουμε αμέσως, με πολύ έντονους πονοκεφάλους, δύσπνοιες και σχεδόν λιποθυμία. Ο οργανισμός όμως μπορεί να αντεπεξέλθει και την επόμενη μέρα είμαστε όλοι καλά! Ξεκινάμε την πεζοπορία και τον εγκλιματισμό στο υψόμετρο και σε λίγες ώρες φτάνουμε στη λίμνη Ellis, όπου χωρίς να το σκεφτούμε πολύ μπαίνουμε για να δροσιστούμε. Πάγος το νερό και με συνοπτικές διαδικασίες βγαίνουμε! Μετά από το κολατσιό συνεχίζουμε για το Mugi Hill μία κοντινή κορυφή στα 3500μ. Απίστευτη η θέα από εδώ και θα την απολαύσουμε για αρκετή ώρα. Η ομάδα ξεκουράζεται και επιστρέφει στο camp για ξεκούραση, φαγητό και ύπνο.


Την επόμενη μέρα το βουνό θα μας εκπλήξει με τις ομορφιές του. Ανεβαίνοντας προς το 2ο Camp θα διασχίσουμε ποτάμια και θα δούμε από μακρυά το μεγαλειώδες φαράγγι, καταράκτες και αλπικές λίμνες κατά την ανάβαση. Ο ρυθμός μας είναι πάρα πολύ αργός, με πολλές στάσεις για να καταφέρουμε την υψομετρική διαφορά των 1100 μέτρων από το προηγούμενο Camp. Τελικά κατασκηνώνουμε δίπλα στην αλπική λίμνη Hall Tarns σε πολύ όμορφο σημείο (Mintos Hut). Το βράδυ η θερμοκρασία πέφτει πάρα πολύ και η υγρασία μέσα στη σκηνή μας έχει τσακίσει. Γεμίζουμε λοιπόν τους υπνόσακους με όλα μας τα ρούχα. Τώρα κάτι γίνεται! Εντύπωση μας προκαλεί η ταχυκαρδία και η δύσπνοια που ακολουθεί οποιαδήποτε κίνησή μας στο υψόμετρο αυτό.


Το επόμενο πρωινό ξυπνάμε με δυνατή βροχή. Άλλωστε ο καιρός στο βουνό δεν μπορεί να είναι πάντα προβλέψιμος. Τα σχέδια μας αλλάζουν, η ομάδα συνεδριάζει και τελικά δε θα ξεκινήσουμε με το πρόγραμμα μας, αλλά θα μείνουμε άλλο ένα βράδυ στο ίδιο camp. Όταν τελικά ο καιρός ανοίγει μας αποκαλύπτει τις κορυφές Nelion και Batian, τις όμορφες λίμνες, καθώς και τους ‘ Ίρακες’ (μικρά ζώα που μοιάζουν με Μαρμότες ή Κάστορες) που κάνουν ηλιοθεραπεία! Θα κάνουμε μία μικρή πεζοπορία για να δούμε το φαράγγι Gorges Valley , τη λίμνη Michaelson από ψηλά και τους εντυπωσιακούς ορεινούς όγκους που απλώνονται τριγύρω μας. Όσον αφορά την χλωρίδα μας κάνουν εντύπωση τα μοναδικά είδη στον κόσμο ‘lobelia’ και ‘telekii’, με τα φύλλα του τελευταίου να μοιάζουν με τρίχωμα ζώου! Μάλλον η απόφαση να μείνουμε άλλη μια μέρα ήταν σωστή και συνεπώς γυρνάμε στο camp, χωρίς κούραση και γεμάτοι εικόνες. Την επόμενη μέρα έχουμε σκοπό να ανέβουμε στην πεζοπορική κορυφή Point Lenana στα 4985μ, συνεπώς θα πρέπει να ξεκουραστούμε. Μια ομάδα 3 ατόμων και τον Peter, τον οδηγό μας αποφασίζουμε να ξεκινήσουμε 3 το πρωί για να προλάβουμε την ανατολή στην κορυφή. Λιγοστός ύπνος, γρήγορο πρωινό και ξεκινάμε προς την κορυφή...

.................................συνεχίζεται..............................................


1 σχόλιο:

Hesperia Iris Graeca είπε...

Τέλεια ανάρτηση, σε όλα της! Πιο ψηλά την επόμενη...

Δημοσίευση σχολίου

...and counting